அது ஒளிந்திருந்தது...
நிகழ்வுகளின் ஓர் அங்கமென இருந்தும்
ஓங்காரக் கூச்சலிடுகிறது
தவறிவிட்ட சந்தர்பங்களுக்காக ஏங்கி
தவிக்கிறது அது
படிமங்களுள் படிமானமாக
பாசி பூத்து உள்ளுக்குள்ளே
மரணிக்கிறது ...
கல்லறை சுவாசமென
மரணித்தவனின் கையில் இருக்கிறது அது ...
அமைதியென ..
2 comments:
வல்லினத்துக்கு வாழ்த்துகள்
நல்ல கவிதை.
வாழ்த்துக்கள்.
Post a Comment